تیپینگ یکی از شیوه‌های بی‌حرکت کردن عضو در فیزیوتراپی است. از این روش برای بهبود جریان خون و محافظت از اعضای بدن در حین تمرینات ورزشی نیز استفاده می‌شود. جهت انجام، شاید برایتان سوال باشد که مزایا و کاربرد‌های این روش چیست؟ تیپینگ با چه روش‌هایی انجام می‌شود؟ در ادامه همراه ما باشید تا ضمن پاسخ‌گویی به سوالات شما؛ لوازم مورد نیاز جهت انجام تیپینگ و مزایای این روش را مرور کنیم.

تیپینگ چیست؟

یکی از رایج‌ترین روش‌های بی‌حرکت کردن اعضای آسیب دیده سیستم عضلانی و اسکلتی است. همچنین می‌توان از آسیب دیدن اندام‌هایی مانند مچ دست و پا حین انجام تمرینات ورزشی جلوگیری کرد.

بهترین راهکار جهت حفاظت از موضع آسیب دیده بانداژ آن قسمت با استفاده از نوارهای الاستیکی یا غیر الاستیکی است که تیپینگ نامیده می‌شود.

کاربردهای تیپینگ در فیزیوتراپی

کاربرد مهمی در زمینه پزشکی و فیزیوتراپی جهت بهبود وضعیت بیمار و بازتوانی فعالیت‌ های او دارد. در ادامه مهم‌ ترین زمینه‌ های استفاده از تیپینگ را بیان می‌کنیم:

کنترل اسپاستیسیتی و درمان آن در بیماران نورولوژیکی
بهبود وضعیت پاسچر در افراد کیفواسکولوزیس
از بین بردن دردهای اندام فوقانی مانند دست و شانه
کاهش التهاب مفاصل آکرومیوکلاویکولار
نرمی کشکک
کشیدگی‌های عضلانی و آسیب‌های ورزشی
دررفتگی زانو
بهبود درد ناشی از سندرم قفسه سینه
انواع کشیدگی عضلات پا، اندام فوقانی و همسترینگ
سندرم دکوروان
پیچ خوردگی مچ پا
خار پاشنه
بهبود عارضه سندرم تاندون آشیل
سندرم تنیس بازان
بورسیت شانه
درمان آشی مچ دست ناشی از سندرم تونل کارپال

مزایای تیپینگ در زمینه پزشکی

استفاده از تیپینگ می‌تواند جهت تسریع فرآیند بهبودی پس از آسیب یا عمل جراحی بسیار مفید باشد. در ادامه دیگر فواید این روش را مرور می‌کنیم:

بهبودی هماهنگی حرکات مفاصل پس از عمل جراحی
تسریع بهبود بافت‌های نرم آسیب دیده
کاهش فشار بر روی موضع آسیب دیده
محدود ساختن حرکات پرخطر
محافظت از رباط و مفصل آسیب دیده
توقف انتقال پیام‌های عصبی و نهایت کاهش شدت درد
جلوگیری از پیشرفت آسیب

اهداف تیپینگ در فیزیوتراپی

انواع روش‌ های تیپینگ با اهداف درمانی گوناگونی مانند بهبود جریان خون، محافظت از عضو و… استفاده می‌شوند. در ادامه مهم‌ترین اهداف درمانی تیپینگ را بیان می‌کنیم:

کمک به بهبودی و کاهش شدت آسیب
کاهش شدت درد
کاهش تورم و کنترل التهاب
افزایش گردش خون موضعی و عمومی
بهبود سریع‌ تر ورزشکار آسیب دیده
توانایی انجام برخی حرکات در دامنه محدود و کنترل شده
محدود کردن از انجام حرکات پرخطر
محافظت کردن از اعضای آسیب دیده
پیشگیری از بروز آسیب‌های ورزشی در تمرینات پرخطر

انواع تکنیک‌ ها و روش‌ های تیپینگ

فیزیوتراپیست پس از ویزیت بیمار و بررسی آسیب وی، از روش مناسب جهت بانداژ تیپینگ استفاده می‌کند. در ادامه مهم‌ترین روش‌های رایج برای این شیوه درمانی را بیان کردیم:

Mechanical Correction از این روش جهت فیکس کردن و ثابت نگه داشتن عضو آسیب دیده در جایگاه درست خود استفاده می‌شود.

Space Correction در این روش با بلند کردن عضو آسیب دیده فشار را از روی گیرنده‌های درد برداشته و به بهبود جریان خون کمک می‌‌شود.

Tendon Correction در این تکنیک با تغییر وضعیت بافت آسیب دیده فشار موجود بر روی لیگامان، تاندون و رباط را کاهش می‌دهیم.

Functional Correction در این روش با انجام تحریکات حسی انواع محدودیت‌های حرکتی را ایجاد می‌کنیم.

Lymphatic Correction با این تکنیک‌ فشار از روی اندام‌ها و گره‌های لنفاوی برداشته می‌شود و به بهبود جریان لنف کمک می‌شود.

انواع تپینگ در قسمت‌های گوناگون بدن

انواع روش‌های تیپینگ در قسمت‌های گوناگون بدن انجام می‌شود. در ادامه مهم‌ترین اندام‌هایی که در آن‌ها تیپینگ انجام می‌شود را بیان کردیم:

مچ پا با کمک تیپینگ می‌توان مچ پای دررفته و آسیب دیده را در جایگاه اصلی خود ثابت کرد.

رباط صلیبی درصورت التهاب و آسیب دیدن رباط صلیبی، زانوی بیمار دچار خالی کردن مکرر می‌شود که استفاده از تیپینگ می‌تواند نقش زیادی در جهت بهبود حال بیمار داشته باشد.

زانو با تیپینگ کردن زانو می‌توان درد و التهاب این عضو را پس از آسیب‌های ورزشی کاهش داد.

ستون فقرات با کمک آن می‌توان کشیدگی عضلات و تاندون‌های ستون فقرات را درمان کرد.

همسترینگ استفاده از تیپینگ می‌تواند میزان التهاب عضلات، مفاصل و تاندون‌ها را در قسمت همسترینگ کاهش دهد.

لوازم مورد نیاز برای تیپینگ

برای انجام بانداژ تیپینگ به وسایلی جهت فیکس کردن و محافظت از عضو نیاز داریم. در ادامه مهم‌ترین لوازم مورد نیاز برای این شیوه محافظتی را مرور می‌کنیم:

نوار اکسید روی این نوار چسبی جهت پوشش ضخم‌ها و بهبودی تورم و التهاب پوستی استفاده می‌شود.

اسپری چسبنده این اسپری‌های از اتصال مستقیم بانداژ با پوست جلوگیری می‌کنند و در فیکس کردن آن‌ها بر روی بافت نقش دارند.

ترکیبات لوبریکانت از مواد لغزنده مانند وازلین در بانداژ قسمت‌هایی مانند پاشنه پا جهت کاهش اصطکاک استفاده می‌شود.

انواع گاز استریل با استفاده از گاز آغشته به محلول ضدعفونی می‌توان موضع آسیب دیده را تمیز کرد.

باند الاستیکی انواع باندهای ارتجاعی از بافت‌ها محافظت می‌کنند و در کاهش التهاب نقش دارند.

آیا انجام تیپینگ در فیزیوتراپی عوارض دارد؟

این روش پس از بررسی‌های دقیق توسط یک فیزیوتراپیست مجرب در کلینیک فیزیوتراپی هیدیکا انجام شود؛ خطر خاصی شما را تهدید نخواهد کرد. البته در برخی بیماران نسبت به نوار تیپینگ حساسیت نشان می‌دهند؛ بنابراین بهتر است قبل از انجام بانداژ با استفاده از مقدار کمی نوار، تست حساست پوستی و آلرژیک را انجام دهید.

محدودیت استفاده از تیپینگ در فیزیوتراپی

باید توجه داشته باشید که انجام بانداژ تیپینگ در همه بیماران انجام نمی‌شود و فیزیوتراپیست شما تشخیص می‌دهد که این شیوه درمانی برای شما مفید واقع خواهد بود یا خیر. در ادامه مهم‌ترین موارد منع استفاده از این بانداژ را بیان می‌کنیم:

ترمبوز وریدی عمقی در پا
انواع شکستی‌های باز
بیمار دیابتی
بیمار دارای عارضه و مشکلات پوستی
عفونت سیستمی
آلرژیک شدید
وجود تومور خوش‌خیم یا بدخیم
وجود زخم باز در ناحیه آسیب دیده

سخن پایانی

بانداژ تیپینگ یکی از بهترین شیوه‌های محافظتی جهت بهبود افراد آسیب دیده و بیماران پس از جراحی است. همچنین استفاده از این روش جهت جلوگیری از آسیب در ورزشکاران کاربرد مهمی دارد. استفاده از تیپینگ موجب تسریع فرآیند بهبودی و افزایش جریان خون در ناحیه آسیب دیده می‌شود. فیزیوتراپیست باتوجه به نوع آسیب و شدت آن، بانداژ مناسب را در تکنیک مناسب تیپینگ اجرا می‌کند.